Μπραντ, Βίλι

(Willi Brandt, Λίμπεκ 1913 – Βερολίνο 1992). Ψευδώνυμο του Γερμανού πολιτικού Χέρμπερτ Ερνστ Καρλ Φραμ (Herbert Ernst Karl Frahm). Από παιδί μετείχε σε σοσιαλιστικές οργανώσεις και σε ηλικία 17 ετών έγινε μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία κατέφυγε στη Νορβηγία, όπου πολιτογραφήθηκε και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Η αυτοεξορία του, κύριοι σταθμοί της οποίας υπήρξαν η Νορβηγία, η Δανία και η Σουηδία, κράτησε 12 χρόνια. Ο σοσιαλισμός και η δημοκρατία σκανδιναβικού τύπου συντέλεσαν στη διαμόρφωση των πολιτικών ιδεών του νεαρού Μ. Παρακολούθησε μετά τον πόλεμο τη δίκη της Νυρεμβέργης ως ανταποκριτής νορβηγικών και δανικών εφημερίδων και το 1948 ανέλαβε το τμήμα δημόσιων σχέσεων του σοσιαλιστικού κόμματος στο Βερολίνο· την ίδια εποχή ανέκτησε και τη γερμανική ιθαγένεια. Το 1948 εκπροσώπησε το δυτικό Βερολίνο στην πρώτη γερμανική βουλή, από το 1957 μέχρι το 1961 ήταν δήμαρχος της ίδιας πόλης, το 1964 εξελέγη αρχηγός του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, το 1966 έγινε αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών και το 1969 εξελέγη ομοσπονδιακός καγκελάριος: ήταν η πρώτη φορά μετά τον πόλεμο που το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα σχημάτιζε κυβέρνηση στην Ομοσπονδιακή Γερμανία. Από το αξίωμά του παραιτήθηκε τον Μάιο του 1974 και επανεξελέγη πρόεδρος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για πολλά χρόνια. Δημοσίευσε διάφορα βιβλία, όπου εκθέτει τις πολιτικές απόψεις του, από τα οποία αναφέρουμε: Ερνστ Ρόιτερ – Μια ζωή για την ελευθερία (1962), Με την καρδιά και το χέρι (1962), Πολιτική ειρήνης στην Ευρώπη (1968). Το 1971 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης. Ο Γερμανός πολιτικός Βίλι Μπραντ.